Prachtige producten
Wat een mooie sappige biefstuk. Heerlijk! Je proeft Ierland. Klavers. Malsheid. Het is prachtig. En dan de vis. Schelvis. Mooi. Ruik maar eens. Wat ruik je? Niks. Verse vis.
Ga naar de markt, die mooie Rotterdamse markt. En koop daar je vis. Doe het goed. Vraag of je mag ruiken. Lacht hij je uit? Ga je naar de volgende kraam. Maar als hij staat voor zijn product, dan mag je ruiken. En dan zegt hij: wat leuk dat je zoveel interesse hebt in mijn product. En natuurlijk is het goed. Die marktkoopman komt om 5.00 uur ’s ochtends naar Rotterdam om zijn producten te verkopen. Natuurlijk is het vers. Mooi he!
De vis gaat in de oven. Mooi zacht van binnen. Wil je hem wat steviger, dan doe je hem wat langer in de oven. Zo simpel is het.
Snel, kwaliteit, vers en smaak
Het hoofdgerecht bestaat uit vlees, vis en groenten. En dat is maar een klein onderdeel van de Kookworkshop bij Meerema. De ondernemersclub Wij Zijn Gers krijgt kookles. Jazeker. We laten ons iets leren.
We leren over de mooie verse producten. “Hoe vinden jullie de mosselen? Lekker he? Wat ik ermee gedaan heb? Helemaal niks! Het zijn gewoon topmosselen. En vers.”
We leren over simpel koken. “Gewoon laten bakken die biefstuk. Niet zenuwachtig worden en gaan schuiven. Gewoon bakken. Olie, peper, zout. Heerlijk!”
Ondernemend Rotterdam zit te smikkelen. Want wat is het lekker. En we hebben het zelf gebakken. Top toch!
Molteni
We trappen de avond af met een glas prosecco. Dat is niet bijzonder. Wel bijzonder is hoe Sieberen zijn verhaal begon. Hij vertelt over zijn oven. Hij was in Frankrijk. In een geweldig restaurantje. Hij mocht in de keuken kijken en zag daar een Molteni fornuis. Waarop hij zei: Die heb ik ook. Mooi he! Wat heeft dit met de gerechten te maken? Helemaal niks. Maar hij is wel warm, die Molteni. Gloeiend. En wij mogen erop koken en bakken. Gaaf he!
Grote tafel gevuld met heerlijkheden
Na deze anekdote krijgen we uitleg over het voorgerecht. We hebben geen haast, zei hij. We doen voor, hoofd en na. En we hebben er zin in. Lekker eten. Heerlijk!
Groen en wit is de kleur van Rotterdam. Dus we maken Rotterdamse sla met avocado en mozzarella.
Het voorgerecht bestaat uit een grote tafel vol heerlijkheden. Verse coquilles, heerlijke inktvisjes, groene asperges, aardappels van het land, buffelmozzarella, mooie royale zalm, mandarijnen van het seizoen, tomaten, prachtige kazen, kappertjes, basilicum, scheermessen, zachte carpaccio, mooie hammetjes, druiven, piri piri, avocado, oesters uit Normandië, verse garnalen. Niet gemarineerd. Want gemarineerd is niet vers. Puur, onbehandeld, reukloos. Dat is vers. Die moet je hebben. En natuurlijk brood met rozemarijn en bier. Pak maar, alles kan en alles mag. Dat je denkt: zal ik het doen? Tuurlijk! Doen!
Rotterdam is een kroot
Sieberen pakt een kroot en zegt: Hier komen we vandaan. Hard en rauw. En dit zijn we ervan gaan maken. Een kroot in het zout met mooie ingrediënten, dan in de oven. Een truffel. Dit doen we momenteel ook met onze stad. We maken er iets moois van. En het is nog niet af. Ben je ergens een half jaar niet geweest, dan staat er ineens een nieuw gebouw. Dat je denkt: hè, Stond dat er al? Dat is Rotterdam!
Doen
Het leuke is dat die kroot helemaal niet voorkomt in het dessert. Het is een verhaal op zich. Een mooi verhaal. Vruchten, ijs en een mooie mix met prosecco, ei en een heerlijke smaken vormen het koninklijke nagerecht.
Dit is meteen de afsluiter van een schitterende avond. Een avond waar Rotterdamse ondernemers elkaar weer een stukje beter leerden kennen. Waar we onszelf bloot gaven aan het fornuis. Soms te rauw, soms doorbakken. Maar we deden het wel. En dat is ook Rotterdams. Doen! Nou, wij deden het. En nu naar huis. Op de fiets.
